simply amar is all about my thoughts... my inspirations... my views... my reactions... my reflections... all about things happening around me and you, whiten us, about us and the world over... so welcome to simply amar and do keep in touch... always ! And just a request to all : © all rights reserved (using any data without permission is prohibited. Ask me before using any content!) thanks...keep visiting and sharing and giving your feedbacks!
Saturday 21 May 2011
Monday 9 May 2011
प्रत्येकाच्यात दडलेले असतात...
प्रत्येकाच्यात दडलेले असतात एक
राम...लक्षुमण...किंवा भरत आणि श्तृघ्न्ही....
राम...लक्षुमण...किंवा भरत आणि श्तृघ्न्ही....
प्रत्येकाच्यात दडलेले असतात एक
रावण...कुंभकर्ण...बिभीषण किंवा इंद्रजीतही....
प्रत्येकाच्यात दडलेले असतात एक
युदिष्टीर...पार्थ...भीम...किंवा नकुल आणि सहदेवही....
प्रत्येकाच्यात दडलेले असतात एक
दुर्योधन...दुशासन...कर्ण....आणि शकुनीही....
तसेच...प्रत्येकाच्यात दडलेले असतात एक
दशरथ...जनक...धृतराष्ट्र...भीष्म आणि संजय् हि ....
आणि प्रत्येकात असते एक...
जानकी...मंथरा...शबरी व कुंती...पांचाली
आणि शिखंडीही...
आणि शिखंडीही...
मग...
होतो कोणी श्रावणबाळ...आणि....
कोणी...अभिमन्यू अथवा अश्वथामा...
किंवा एकलव्य...
किंवा एकलव्य...
शेवटी कोण कोणावर वरचढ ठरतो...
त्यावर...ज्याचे त्याचे रामायण आणि ज्याचे त्याचे महाभारत...
मग आहेच ज्याचा त्याचा वनवास...
अथवा ज्याचा त्याचा अज्ञातवास...
किंवा ज्याचा त्याचा अंगठा...
अथवा ज्याचा त्याचा अज्ञातवास...
किंवा ज्याचा त्याचा अंगठा...
शेवटी हेच खरे कि...
सुटलेला बाण आणि शब्द... परत घेता येत नाहीत...
सुटलेला बाण आणि शब्द... परत घेता येत नाहीत...
तेव्हा... शस्त्र वपरता येत नसतील
तर त्यातून आपलाच घात निश्चित...
आणि म्हणूनच...
सर्वेपिः सुखिन संतुहू ...सर्वे सन्तु निरामयाः
सर्वे भद्राणि पश्यन्तु...मां कश्चित दुखः माप्नुयात
आपलाच अमर...
Thursday 5 May 2011
माहिती आहेका तुम्हाला... तुमच्या आईचे आवडते फुल?
आज आपली ओंजळ अनेक मोती, माणिक आणि रत्नांनी भारी असेल
पण नीट बघितलेथ तर आईचा गळा मात्र रिकामा दिसेल...
तरीही तीच काढेल तुमची समजूत....
मलारे म्हातारीला काय उपयोग त्याचा ?
उलट आजकाल धोकाच आहे....
म्हणूनच...
तुम्ही कितीवेळा तुमच्या आईची ओंजळ फुलांनी भरलीय?
आणि तिने मनापासून तिचा भरभरून वास घेतलाय....
तिला दगिने नकोच असतात कारण तिला वाटत असते तुम्हीच तिचा दागिना आहात
पण काही दागिन्यांचे रुपांतर 'नगात' केव्हा होते ते लक्षात येत नाही....
तेव्हा...आपल्या ओंजळीतील मोती...एक एक गळायला लागायच्या आधी...
आईची ओंजळ फुलांनी भरा...
तिच्या डोळ्यातला मोगरा कोमेजण्याआधी
आणि बकुळीच्या वेणीचे निर्माल्य होण्या आधी....
जमल्यास तेव्हडे तरी करा....
माहिती आहेका तुम्हाला तुमच्या आईचे आवडते फुल?
का फक्त बॉस चा वाढदिवस... आणि मित्रांच्या आवडीनिवडी?
आणि एखादी शालजोडीतला टोमणा मारणारी लई भारी?
माझ्या ओंजळीत अनेक मोती आहेत
त्यांवर आई बरोबरच अनेकांची नावे आहेत...
मावशी, मामी, आत्या, काकू, बहिणी, मित्रपरिवार...
पण...तरीही मी तर आईचे लाटणे अजून जपून ठेवलय...
नुसते कोपर्यात बसून अभ्यास करतानाच्या आठवणी म्हणून नव्हे...
तर....अनेक तृप्त ढेकारांचे आवाज अजूनही त्यातून येत असतात म्हणून...
जेव्हा तिच्या सुर्कुतलेया हातांवरून हात फिरवाल...
तेव्हा लक्षात येईल तुमच्या गुळगुळीत धावपट्टीवरून धावणाऱ्या
विमानामागाचे रहस्य....
ते काय रोल्स रोय्सच्या इंजिनावर थोडेच न धावत असते गड्यांनो...
त्याच्या मागे असते इंधन...
कष्टांचे, त्यागाचे, आपुलकीचे, प्रार्थनेचे, आशीर्वादाचे...
आपल्या अनेक होशी दाबून ठेऊन जागेपणीच
बघितलेल्या तुमच्या उज्वल भविष्याचे...
Wednesday 4 May 2011
अचूक कोणीच नसते...
अचूक कोणीच नसते आणि १००% चूकही कोणी नसते. पण त्यात जर काही घोडचूक असेलच तर ती आत्मपरीक्षण करून योग्य ते बदल घडवणे ही असते, (करेक्टीव्ह ऍक्शन्स घेणे). ती जर होत नसली तर रामदासांनी म्हणल्याप्रमाणे अवस्था होते: अचूक यत्न करवेना, म्हणोनी केले ते सजेना | आपुला अवगूण जाणवेना, काही केल्या || Be very careful about your speech. |
Animals have horns, insects have stings, beasts have claws and fangs, but man's biggest weapon of offence is his tongue. The wounds that the tongue can inflict can scarcely be healed; they fester in the heart for long. They are more capable of damage than even an atom bomb.
Use the tongue to repeat the name of the Lord and his attributes.
Monday 2 May 2011
सांगा कि काय असते हे सगळ...????
काय असते हे सारे ?
कधीपासून पारावरच्या लोकांच्या चर्चा ऐकतोय...
काय समजेना...
शिक्षण....
आडमिशन...
डोनेशन...
रिजर्वेशन...
वशिला...
पासपोर्ट...
व्हिसा....
प्रमोशन....
राजकारण....
समाजकारण...
देश...
धर्म...
जात...
पैसा...
प्रसिद्धी...
घर...
कपडे...
दागिने...
गाड्या...
इ. एम. आय.....
नशा...
खेळ...
औषधे...
पार्ट्या...
प्रसिद्धी...
युद्ध...
गुलामगिरी...
वगैरे वगैरे...?????
आणि बरेच काहीबाही...
काय असते हे सारे ?
सांगा कि काय असते हे सगळ...
सण...
वार...
उस्तव...
हुंडा...
दंगली...
जुगार...
कचरा...
भंगार...
खानदानी..
खंडणी...
काय असते हे सगळ...
छळ...
चोम्बडेपना...
कुरघोडी...
इर्षा...
भाषा...
अहंकार...
द्वेष...
मत्सर...
सांगा कि काय असते हे सगळ...
बहुदा यामुळेच मनुष्य सर्वात सुधारलेला प्राणी असावा असे वाटतेय...
आणि 'संस्कार' कि काय म्हणत्यात...
ते पण जरा सांगाना आम्हाला...
परवा पासून पोराना सुट्टीत आमच्या कडे संस्कार वर्गांना किंवा
शिबिराना पाठवा म्हणून एक जण जोरजोरात ओरडत पत्रिका वाटत हिंडतोय...
तेकाय फक्त १५ दिवसात होतात कि काय?
अन...नन्तर...हे लोक दिवाळीला फटके कि काय वाजवतात...
आमच्यातल्या काहीजनाची विणीचा हंगाम संपून नुकतीच बारीक बारीक पिल्लं झालेली असतात ...
आमच्यातल्या काहीजनाची विणीचा हंगाम संपून नुकतीच बारीक बारीक पिल्लं झालेली असतात ...
ती त्या आवाजाच्या दणक्यानेच नुसती मान टाकतात...
मग आम्ही दोघेच एकमेकांकडे बघत बसतो...
सांगा कि काय असते हे सगळ...
परवाच मी माझ्या पिल्लाला एक गोष्ट सांगत होते...
चिउताइच घर होत गवताच्या काडीच...
आणि कावळ्याच झाडांच्या जड काडीच...
पण माणसान काय केल माहितीका?...
आकाशात सोडला धूर...
अन पाण्यात केमिकल...
जणू हि सारी पृथ्वी यांचीच हाय...
परवाच काही मुले बघितली...
नुकतीच जत्र वरण आली होती...
छानछान रंगीबेरंगी टोपी...
आणिवर लाल, गुलाबी, हिरवी पिवळी पिसं...
आपल्याच मस्तीत दंग होती सारी...
खेळत बागडत...
मजा वाटली...
जरा उडत उडत जाऊन जवळून बघितली...
पण ती पिसं पाहिली
आणि मला माझ्या बाबांची आठवण आली...
नाय म्हणजे...
तुम्ही मजा करा...
प्रगती कि काय म्हणतात ते करा
पण, त्यासाठी...
दया...
क्षमा...
शांती...
परोपकार...
मैत्री...
माणुसकी कि काय म्हणत्यात
त्याला का द्यावी मूठमाती?
नाय म्हणजे तुमचा बाप तोच अमाचाबी बाप हाये...
म्हणून म्हणल...थोड फार आमच्या साठी शिल्लक ठेवाकीराव...
एव्हडच छोट मगन हाये...
कालच माजी पिल म्हणाली...
माणूस दाखव कि माणूस, म्हणून...
घेऊन येउका त्याना उद्या तुमच्या कड...
बघा म्हजे...
सिकलीव्ह कि काय म्हणत्यात ती टाका...
मजा येईल...
आपला अमर,
Hitler and Osama
Interesting fact...
Both Osama Bin Laden and Adolph Hitler
were announced dead on the same day - 1st May.
Laden in 2011 and Hitler in 1945....
लई भारी...तसा, उपरवाला भी कभी मूड में आता हे
तो अपनेलीये ऐसे अपडेट डाल देता है...!!!
या दोघांच्या अश्या असण्यात त्यांची अतिशय दर्दानाक बालपण आहे...
त्यामुळे इथून पुढे कधीही कुठेही उपेक्षित बालके दैसली तर त्यांचा उपहास अथवा दुर्लक्ष किंवा
पाणउतारा अथवा अपमान करू नका करू नका...
नाहीतर त्यातून त्य्नाचा अहंकार आणि तिरस्कार धुमसत राहून
पुन्हा एखादा हिटलर अथवा ओसामा तयार व्हायचा...
Amar
2nd May 2011
Monday
Sunday 1 May 2011
अमरची...क्षमायाचना....
(माझी कबुली, हितगुज, तक्रार, विनवणी, प्रार्थन)
परीक्षेस बसवयची, नाही माझी रे लायकी,
तरी कां चाचपशी, नित्य मज तू गोविंदा....
अनेक वेळा दिसती खुणा, तुझीया अस्तित्वाच्या,
पदोपदी रक्षीसी सदा, नित्य तूच गोविंदा.
तुजला न दाखवीता नैवैद्य, मी भक्षी सदकदा,
ऐसा निर्लज्ज कोडगा मी, का बा झालो आई बाप्पा.
घ्यावी टोचून एकदा, तुझीया नामची गे लस,
मग कैसी लागण आम्हा, भवरोग, चिंता किंवा आधी व्याधीची
घ्यावे नांव माउलीचे, मारावी भवसागरी उडी,
प्रत्यक्ष श्रीहरी, सोबतीला.
आकाशातुन पडे पाणी, धरतिला फुटे कोंब,
फुलांचा सुटे गंध, डोळा येतसे आनंद अश्रू
हेची दान देगा आई, असो इतुके निर्मळ ते की,
घडो चरणाभिशेक तूला, त्याने माऊली नित्य.
धरावे ते पाय, माउली चे धृढ,
आनंदाचे डोही, आनंद तरंग .
प्रवृत्ती विरली, निवृत्ती उरली,
द्न्यानियांचा राजा, वाटे पसायदान.
म्हणोंन आलो तव दारी, अन झालो ऋणी मी जन्मान्चा,
कसे फेडू पांग आता, वाटे न व्हावे उतराई कधीही आता.
आता सांगू काय, गुरुचरण महिमा,
किटाळ विरला, जानमोजन्मीचा.
अंत:करणी माझिया, सदगुरू असावा,
हीच प्रार्थना देवा, तुझीया चरणापाशी
कोणशी ठकावे, कोणाशी संभाळावे,
माउली सर्वत्र, सदा जाण.
माउली चा ध्यास, माउली चा वसा,
देई पांडुरंगा, तुला तीची आण.
होता येईल का मला, व्रुन्दावनातिल माती तरी,
बेळ्गाव शहरी, अनगोळ माळी न्यारी.
प्रारब्ध फळा आले, मसी जन्मासी घातले,
धावे सैरवैरा जीव पर, तुझीया पायी तो विसावे.
यशोदा होऊनिया त्याला, ऊखळी बांधावे आई,
मन माझे माऊलीगे, सारखे खोड्या करी.
पाण्याशी सोडिले मज, मासोळी करून,
पाणी न मी प्यावे माउली, ऐसे कैसे.
मन असो द्यावे सदा, तव चरणी ते स्थिर ,
मग कशाची आबाळ, अंन गोंधळ तो हि कैसा.
फूल व्हावे, मोती व्हावे, गुम्फूनी गळा उतरावे,
पावा व्हावे, पीस व्हावे, माउली सवे सदा रहावे वाटे.
बालकाचे सारे खेळ, ओळ्खून असे माय,
तरी पुरवी ती लाड, कैसा होउ उतराई सांग.
ध्यानी मनी चित्ती एक, तरी चूका नित्य सत्य,
तरीही तू सांभाळीसी, कैसे फेडावे ते पांग.
युगे अठठावीस उभे केले, अवघे परबरम्ह,
पुंडलिकाचे उपकार, कैसे फेडावे आपण.
सुख:दुख: ही तो भावंडे, पाठशिवणी हा त्यांचा खेळ,
एकटे ना राही कधीही, एकटे ना जाय कुठे.
पण तुझीया पायी येता माय, दुख: सुख रूप होय,
क्षणभर ते ना थांबे, तिळ्भर ना ते उरे.
देव गंधर्व ही येती त्याचा, आनंद लुटाया तेथे पण,
पेंद्या, माद्या, गोपी शिवाय, तू कोणा कधीही ना देशी.
म्हणुन मागतो एकद बघा, पाडस बनवी गोकुळीच मज,
घास भरवी अमृताचा, नित्य तुझ्या सवे नांद मग.
विठू चे समचरण, कान्होबाचे ते देहूडा,
धेनू होऊन पाठ्ची तुझीया, चाटीन म्हणतो तव चरणा.
सोळा सहस्त्र नाड्या माझ्या,
असती तुझ्याच बायका.
चालवीशी, चाळ्वीशी,
शांत करीशी तयाना,
तूच एक गोविंदा.
डोळे मिटावे, स्वस्थ बसावे,
हृदयी वृंदावन, रास होई गरभा खेळी,
खोड्या काढी गोविंद.
तुझाच अमर गे माये,
व्यक्त झलो तुझ्या सवे येथे.
चुकलो असल्यास कुठेही,
क्षमा करी मज हिच विनंती
साश्रुनयने !
Subscribe to:
Posts (Atom)