धुवाधार धुमाकूळ...
कसलं येव्हड घेतलाय खूळ...
ठरवून धिंगाणा घालाची याची खोड...
मजा बघतोय मुसळधार पार...
समजून सांगितल कितीदा तुला...
कसा नेमका येतोस....
बाप्पाचा नवस फेडायला...
अन आमी काय करायचं...
नुसताच...कुड्कुदायाच हुडहुडायाच...
परत वर जाऊन म्हण तू तक्रार करतोयस....
खाली मानस लैई बरसली कि वर जातान म्हण तू आजारी पडतोयस....
हाय का आता तुझी उफराटी तर्हा...
अन खाली आम्हाला येऊन म्हतोय्स...
वर पाप लई झाली कि मगच मी खाली येतोय...
च्यामारी...तू लय खट्याळ गड्या ...
तुझाठाव कोंणाला नाय....
अगदी माझ्या अडाणी मनासारखच...
बरसायचं नाय म्हणाल तर बरसतंय...
आणि आता बरसल म्हणाल तर खोळम्बतय...
तुला शपतेय त्या इंद्रधनूची...
माझ्या खिशात बी लय भारी रंग आहेत....
मनाच्या कुशीत हळुवार पहुडलय...
उगा जाग नको करू...
वरचे लई हेवा करत्यात....
अन म्हणत्यात...तुझी तशी गरज नाय...
पण ते मन तेव्हड पाठवून दे...
ढग बी मीच...
पाउस बी मीच...
कवडसा बी मीच....
अन घ्बुल पावसात पडलेली सावली बी मीच...
च्या मारी...
ढिंगच्याक ढिंग.... ढिंगच्याक ढिंग...
- आपला अमर
No comments:
Post a Comment